اگر شخصی در زمان حیات به طور مکتوب و در حضور چند شاهد وصیّت کند که هشتاد درصد از اموالم در فلان امور مثلاً امور خیر مصرف شود؛ و بیست درصد به ورثه برسد. حکم شرعی چنین وصیّتی چیست؟
عمل به وصیّت مازاد بر ثلث اموال، اجازۀ ورثه را می‌خواهد.
موضوعات مرتبط
اگر عمل کردن به وصیت برای وصی هزینه‌‌هایی داشته باشد، هزینۀ آن را از کجا باید تأمین کند؟ آیا می‌تواند مستقیماً از اصل مال میت بردارد یا باید از ورثه بگیرد؟
می‌تواند از اصل مال بردارد، البته از ثلث.
شخصي داراي دو وصيّت نامه است ،در يكي از وصيّت نامه‌ها نوشته است هر كدام از فرزندانم را كه در حياتم زمين داده‌ام بقيه هم به همان نسبت حق‌ّ موروثي را ببرند و به طور شفاهي هم گفته به دختران هم به همين اندازه بدهند ولي پسرها وصيّت شفاهي را قبول ندارند لطفاً حكم تقسيم ارث و عمل به وصيّت نامه را مرقوم فرماييد.
اگر وصيّت اثبات شود و زائد بر ثلث نباشد بايد طبق وصيّت عمل شود و فرقي ميان كتبي و شفاهي نيست.
اگر شخصي وصيّت نموده باشد كه اموالش بين پسران تقسيم شود و دخترانش را از ارث محروم نموده باشد، آيا چنين وصيّتي اعتبار دارد؟
اگر وصيّت نموده باشد كه دختران ارث نبرند، اصل وصيّت باطل است و بايد مال او را دختروار و پسروار قسمت كنند ولي اگر وصيّت نموده باشد كه مال من براي پسران، ثلث از آن وصيّت صحيح است و دو ثلث ديگر ميان همه ورّاث دختروار و پسروار قسمت مي‌شود. بلي اگر دختران قبل از مرگ يا بعد از مرگ پدر، وصيّت او را امضاء كرده باشند همه مال او مربوط به پسران مي‌شود.
آيا پدر اينجانب مي‌تواند اضافه بر ثلث مال خود كه در وصيّت نامه قيد كرده‌اند كه پس از فوت به مصارفي برسد، زميني به يكي از فرزندان خود بدهد يا ببخشد؟ آيا از نظر شرعي مي‌توانند مازاد بر ثلث خويش چنين بخششي داشته باشند؟ يعني ما شرعاً ملزم به تبعيت از اين بند وصيت نامه مي‌باشيم؟
به عنوان وصيّت نمي‌تواند زائد بر ثلث وصيّت كند و اگر وصيّت نمود اجازه ورثه را لازم دارد ولي در زمان حيات مي‌تواند همه اموال خود را يا بعضي از آن را به ديگري تحت عقدي از عقود اسلامي نظير بيع، صلح، هبه واگذار كند.
شخصي وصيّت نموده كه ثلث مالش را در موارد خاصّي صرف نمايند، اكنون كه به وصيّت عمل شده، مقداري زياد آمده، آيا ورثه مي‌توانند مازاد را بين خود تقسيم كنند؟
به عنوان ارث نمي‌شود تقسيم كرد و اگر ورّاث يا بعضي از آنها فقير متديّن باشند با اجازه حاكم شرع به عنوان ردّ مظالم مي‌توان به آنها داد.