مسأله: وکالت آن است که انسان کاری را به ديگرى واگذار کند که او انجام دهد. مثلاً كسى را وكيل كند كه خانۀ او را بفروشد يا زنى را براى او عقد نمايد و وکیل باید طبق قراردادی که منعقد شده است آن کار را به عنوان او انجام دهد.
مسأله: وکیل و موکّل علاوه بر اینکه باید بالغ و عاقل باشند، باید مجبور در کار نباشند. بنابراین اگر پدرِ دختر او را مجبور کند که برای ازدواج یا طلاق وکالت بدهد، آن وکالت صحیح نیست.
مسأله: وکالت از عقود جايز است و طرفین می‌‌توانند عقد وکالت را فسخ کنند، مگر اینکه شرط عدم عزل کرده باشند. نظیر آنکه خانه را به کسی بفروشد و پول آن را بگیرد و به خریدار وکالت بلاعزل دهد که خانه را به نام خود کند. یا اینکه زن از مرد وکالت بلاعزل بگیرد که اگر مرد معتاد شد، خود را طلاق بدهد.
مسأله: تا وقتی خبر عزل وکیل به او نرسیده است، کارهایی که انجام می‌‌دهد صحیح است، گرچه عزل شده باشد و نداند.
مسأله :وکالت در کارهای حرام جايز نیست و عقد وکالت منعقد نمی‌‌شود. نظیر آنکه کسی وکیل شود زن را بدون اجازۀ شوهر طلاق دهد یا زن شوهردار را به عقد کسی در آورد.
مسأله: انسان می‌‌تواند یک نفر را در کلّیۀ کارهای مربوط به خود وکیل کند.
مسأله: اگر وكيل يا موكّل بميرد يا ديوانه شود، وكالت باطل و وکیل خود به خود عزل مىشود.
مسأله: اگر موکّل، وکیل خود را قبل از انجام کار عزل کند، صحیح است. گرچه بعضی از مقدّمات کار را انجام داده باشد که در این صورت باید حقّ العمل او را بپردازد.
مسأله: وکیل می‌‌تواند با اجازۀ موکّل، برای او وکیل دیگری بگیرد.
