سوال :
در رابطه با ديه سقط جنين سؤالاتي مطرح شده كه حضورتان تقديم مينمايم.
در مسأله 2364 رساله، ديه بر عهده مباشر سقط گذاشته شده است.
1) زن به دستور يا رضايت شوهر مباشرت در سقط ميكند.
2) زن به دستور يا رضايت شوهر با پاي خود نزد پزشك رفته و از او خواسته تا بچّه را سقط كند و دكتر نيز در قبال اين كار مبلغي دريافت ميكند.
3) زن بدون دستور و حتّي بدون رضايت شوهر شخصاً اقدام يا توسّط پزشك اين كار را انجام ميدهد.
4) زن به دستور يا رضايت شوهر ولي با عدم رضايت خويش، شخصاً اقدام يا توسّط پزشك اين كار را انجام ميدهد.
5) در تمام موارد فوق وجهي كه دكتر ميگيرد چه صورتي دارد؟
6) ديه به عهده كيست؟
7) به چه كساني به عنوان ارث ميرسد؟ وارث يا حاكم شرع؟ و در صورتي كه به وارث برسد آيا شوهر كه آمر يا راضي بوده و همين طور خود زن كه راضي يا مباشر بوده است، ارث ميبرد؟
پاسخ: 1) ديه را مادر بايد بدهد و پدر نيز گناه بزرگي كرده است.
2) ديه را دكتر بايد بدهد و گناه بزرگي انجام داده و حقّ گرفتن اجرت ندارد و پدر و مادر مخصوصاً مادر گناه بزرگي را مرتكب شده است.
3) هر كس مباشر است علاوه بر اين كه گناهكار است ديه را بايد بدهد ولي آمر فقط گناهكار است.
4) هر سه گناهكارند و ديه را دكتر بايد بدهد.
5) حقّ گرفتن وجه را ندارد.
6) ديه به عهده مباشر است.
7) آمر ارث نميبرد و ارث و من جمله كفّاره مربوط به ورثه بعدي است.