سوال :
با توجّه به مسأله 1317 كه آمده است: روزه مستحبّي اولاد اگر سبب اذيت پدر و مادر شود جايز نيست و در مسأله 1318 آمده است: اگر بدون اجازه پدر يا مادر روزه مستحبّي بگيرد و در بين روز او را نهي كنند و روزه سبب اذيت آنها شود، بايد افطار كند. اكنون اگر اين جوان قدرت بر ازدواج ندارد و تنها راه جلوگيري از فعل حرام را روزه ميداند، وظيفهاش چيست؟
پاسخ: روزه اين مقدار تأثير در كنترل غرائز ندارد بنا بر اين اگر منهي عنه واقع شد نبايد بگيرد.