مسأله: يکی از مستحبّات مؤکّد که ثوابش بالاتر از هر مستحبّی است و بي‌اعتنايی به آن حرام است، نماز جماعت مي‌‌باشد. حتّي اگر نماز جماعت دير وقت شروع شود، افضل از نماز فراداي اوّل وقت است.
مسأله: در نماز جماعت مأموم بايد در رکعت اوّل و دوّم، حمد و سوره نخواند، ولي مابقي نماز را بايد بخواند.
مسأله: اگر مأموم به رکعت اوّل يا دوّم نماز جماعت برسد، تا وقتي امام در رکوع است، هر جاي رکعت که باشد، مي‌‌تواند اقتدا کند و يک رکعت براي او محسوب مي‌‌گردد. ولي در رکعت سوّم و چهارم يا بايد در رکوع امام جماعت اقتدا کند و يا قبل از رکوع امام اقتدا کند و لااقل يک حمد تنها آهسته بخواند و در هر دو صورت، يک رکعت براي او محسوب مي‌‌شود و پس از پايان نماز امام، بايد کمبود نماز خود را جبران نمايد. امّا در ساير اجزاء نماز نظير سجده و تشهّد، نمي‌‌تواند اقتدا کند.
مسأله: نماز جماعت مختصّ نمازهاي واجب است و هيچ نماز مستحب را نميشود با جماعت خواند، مگر نماز استسقاء و نماز جمعه و نماز عيد فطر و قربان. همچنين اگر کسي بخواهد نمازهاي يوميّه را احتياطاً بخواند؛ اگرچه واجب نباشد؛ مي‌‌تواند به جماعت بخواند و در اين خصوص فرقي نمي‌‌کند امام جماعت باشد يا مأموم.
مسأله: انسان مي‌‌تواند نماز خود را چندين مرتبه به عنوان امام جماعت يا مأموم بخواند. بنابراين امام جماعت مي‌‌تواند چندين نماز جماعت اقامه کند.
مسأله: امام و مأمومين بايد از طرف جلو يا راست يا چپ، به يكديگر متّصل باشند و فاصلۀ به مقدار يک متر مانع اتّصال نيست. ولي بايد حائلي نظير پرده در ميان نباشد، مگر براي جداسازي صفوف مردان و زنان که وجود حائل بسيار مطلوب است. و چنانچه صفوف جماعت با افراد غير بالغ هم متّصل شود اشکال ندارد. همچنين كسى كه پشت ستون يا دو طرف درب مسجد ايستاده است، اگر از طرفى به امام يا مأموم ديگر متّصل باشد، نمازش صحيح است، هرچند امام يا مأموم ديگر را نبيند.
مسأله: امام جماعت بايد بالغ و عاقل و شيعۀ دوازده امامى و عادل و حلالزاده باشد و نماز را به طور صحيح بخواند و امامت زن براى زن‌ها و بچّۀ مميّز براى بچّۀ مميّز اشكال ندارد.
