مسأله: يکی از مستحبّات مؤکّد که ثوابش بالاتر از هر مستحبّی است و بي‌اعتنايی به آن حرام است، نماز جماعت مي‌‌باشد. حتّي اگر نماز جماعت دير وقت شروع شود، افضل از نماز فراداي اوّل وقت است. 

مسأله: در نماز جماعت مأموم بايد در رکعت اوّل و دوّم، حمد و سوره نخواند، ولي مابقي نماز را بايد بخواند.

مسأله: اگر مأموم به رکعت اوّل يا دوّم نماز جماعت برسد، تا وقتي امام در رکوع است، هر جاي رکعت که باشد، مي‌‌تواند اقتدا کند و يک رکعت براي او محسوب مي‌‌گردد. ولي در رکعت سوّم و چهارم يا بايد در رکوع امام جماعت اقتدا کند و يا قبل از رکوع امام اقتدا کند و لااقل يک حمد تنها آهسته بخواند و در هر دو صورت، يک رکعت براي او محسوب مي‌‌شود و پس از پايان نماز امام، بايد کمبود نماز خود را جبران نمايد. امّا در ساير اجزاء نماز نظير سجده و تشهّد، نمي‌‌تواند اقتدا کند.

مسأله: نماز جماعت مختصّ نمازها‌ي واجب است و هيچ نماز مستحب را نمي‌‏شود با جماعت خواند، مگر نماز استسقاء و نماز جمعه و نماز عيد فطر و قربان. همچنين اگر کسي بخواهد نمازهاي يوميّه را احتياطاً بخواند؛ اگرچه واجب نباشد؛ مي‌‌تواند به جماعت بخواند و در اين خصوص فرقي نمي‌‌کند امام جماعت باشد يا مأموم.

مسأله: انسان مي‌‌تواند نماز خود را چندين مرتبه به عنوان امام جماعت يا مأموم بخواند. بنابراين امام جماعت مي‌‌تواند چندين نماز جماعت اقامه کند.

مسأله: امام و مأمومين بايد از طرف جلو يا راست يا چپ، به يكديگر متّصل باشند و فاصلۀ به مقدار يک متر مانع اتّصال نيست. ولي بايد حائلي نظير پرده در ميان نباشد، مگر براي جداسازي صفوف مردان و زنان که وجود حائل بسيار مطلوب است. و چنانچه صفوف جماعت با افراد غير بالغ هم متّصل شود اشکال ندارد. همچنين كسى كه پشت ستون يا دو طرف درب مسجد ايستاده‏ است، اگر از طرفى به امام يا مأموم ديگر متّصل باشد، نمازش صحيح است، هرچند امام يا مأموم ديگر را نبيند.

مسأله: امام جماعت بايد بالغ و عاقل و شيعۀ دوازده امامى و عادل و حلال‏زاده باشد و نماز را به طور صحيح بخواند و امامت زن براى زن‌ها و بچّۀ مميّز براى بچّۀ مميّز اشكال ندارد.