أعوذ بالله من الشّیطان الرّجیم
بسم الله الرّحمن الرّحیم
الحمدلله ربّ العالمین والصلاة والسّلام علی خیر خلقه أشرف بریته ابوالقاسم محمّد صلی الله علیه و علی آله الطیّبین الطاهرین و عَلی جمیع الانبیاء وَالمُرسَلین سیّما بقیة الله فی الأرضین و لَعنة الله عَلی اعدائهم أجمعین.
شهادت مظلومانۀ مولی الموحدین مولی امیرالمؤمنین علی «سلاماللهعلیه» را به همۀ شما تسلیت میگویم و از طرف همۀ شما از مولی امیرالمؤمنین علی «سلاماللهعلیه» میخواهم توفیق کامل در این شبهای قدر به همۀ ما عنایت بفرماید. اظهار ارادت کنید خدمت مولی امیرالمؤمنین علی «سلاماللهعلیه» با یک صلوات.
رحلت جانگداز حضرت امام «رضواناللهتعالیعلیه» را به همۀ شما تسلیت میگویم و این مرد ملکوتی که درجاتش عالیست و برای اینکه نظر لطفی به جلسه عنایت کند، هدیه خدمت ایشان یک صلوات بفرستید.
این روزها و شبها باید اظهار ارادتی خدمت مولی امیرالمؤمنین علی «سلاماللهعلیه» کنیم. هرچه جدیت کنیم، قطره ای از دریاست. قضیۀ حضرت خضر و حضرت موسی که تمام شد، حضرت موسی دید که مرغکی مرتب از دریا برمیدارد و اینطرف و آنطرف میریزد. حضرت خضر گفت میدانید این چه میگوید؟ میگوید علم شما در مقابل علم خدا قطرهای از دریاست. نظیر همین در قرآن راجع به علی «سلاماللهعلیه» آمده است. قرآن میفرماید: (وَ لَوْ أَنَّ مَا فِی الْأَرْضِ مِنْ شَجَرَةٍ أَقْلاَمٌ وَ الْبَحْرُ یمُدُّهُ مِنْ بَعْدِهِ سَبْعَةُ أَبْحُرٍ مَا نَفِدَتْ کَلِمَاتُ اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ عَزِیزٌ حَکِیمٌ) ﴿لقمان، 27﴾؛ اگر چوبهای عالم قلم شود و دریاها مرکب شود و هفت مرتبه دریاها مرکب شود کلمات پروردگار عالم تمام شدنی نیست. ائمۀ طاهرین «سلاماللهعلیهم» میفرمایند کلمات الله ما هستیم. یعنی اگر یک ماه هم دربارۀ امیرالمؤمنین علی «سلاماللهعلیه» صحبت کنیم قطرهای از دریای فضیلت مولی امیرالمؤمنین است. هیچکس تا حال نتوانسته جواب این سوال را بدهد که علی کیست. در اینباره خیلی حرف زده شده است. هم از شیعه و هم از سنّی. هم از مسلمان و هم از غیرمسلمان. همه این عرض مرا گفتند. دربارۀ امیرالمؤمنین علی «سلاماللهعلیه» هرچه بگوییم قطره از دریاست. یک نصرانی یک کتاب نوشته دربارۀ امیرالمؤمنین و اسم خوبی برای کتاب انتخاب کرده است. من میدانم این اسم از خودش نیست بلکه الهامی از طرف مولی امیرالمؤمنین است. اسم کتاب «الامام العلی صوت العدالةالانسانیة» است. یک نصرانی اولش اشعاری دربارۀامیرالمؤمنین در این کتاب آورده است. در وسط این اشعار، این نصرانی یک اشکال به خودش میکند و جواب میدهد. میگوید اگر از من بپرسند تو باید دربارۀ پاپها شعر بگویی و تو باید دربارۀ نصرانیت مدیحه سرایی کنی، پس چرا دربارۀ علی «سلاماللهعلیه» شعر گفتی! من میگویم عاشق فضیلتم و هرچه گشتم دیدم فضیلت در خانۀ علی «سلاماللهعلیه» است. دیدم وقتی فضائل دیگر را با فضائل علی بسنجیم، فضائل علی دریا و فضائل دیگران یک قطره است. لذا لازم و واجب است که دربارۀ امیرالمؤمنین خیلی صحبت کنیم و خیلی مطالعه داشته باشیم.
یکی از جفاهایی که ما به امیرالمؤمنین علی «سلاماللهعلیه» داشته و داریم، اینست که احوالات امیرالمؤمنین از کودکی تا مرگ در این شصت و سه سال، برای نود و پنج درصد مردم تاریک است و نمیدانند و جفایی بالاتر از این نداریم.
الحمدلله کتاب و مخصوصاً کتابهای عربی دربارۀ علی «سلاماللهعلیه» خیلی نوشته شده است. کتابهای عالی دربارۀ ولایت خیلی نوشته شده است، اما ما مطالعۀ آن کتابها را نداریم. کتابهای فارسی دربارۀ امیرالمؤمنین خیلی نوشته شده است، با زبانهای شیرین و رسا، اما مجالس ما روی حرفهای بیهوده میگردد. درحالی که واجب و لازم است که حرفهای ما و مجالس ما روی این کتابها و فضائل بگردد. بعضی اوقات هم اگر حرفهایی در میان ما باشد، غلوهایی است که امیرالمؤمنین راضی به آن مدیحهها و اشعارها نیست. آن فضائلی که علی راضی باشد، آن فضائلی که شیعه راضی باشد، الحمدلله زیاد است و کتاب دربارۀ آن زیاد نوشته شده است، اما ما مطالعه راجع به آن کتابها نداشته و نداریم، و این یک جفا از همۀ ما راجع به امیرالمؤمنین علی «سلاماللهعلیه» است. رسانههای ما هم ندارند. حتی صدا و سیمای ما و رادیوی ما ندارد، و باید این فضائل در رسانههای ما و در روزنامههای ما و در دانشگاههای ما و حتی در دبیرستانهای ما فراوان باشد. در دبستان و دبیرستانها نیست و دانشگاهها باید ترم باشد اما نیست و ما راجع به امیرالمؤمنین علی «سلاماللهعلیه» جفا میکنیم و علی در میان ما فراموش شده است. سر و صدا و حرف بیهوده و مجالس بیهوده فراوان است اما گفتن فضائل اهل بیت «سلاماللهعلیهم» و مخصوصاً امیرالمؤمنین علی «سلاماللهعلیه» خیلی کم است. فضائلی دارد که دشمن میگوید میخواستم دنیا و آنچه در دنیاست میدادم و یکی از از این فضائل علی از من بود. مثلاً آیۀ ولایت (إِنَّمَا وَلِیکُمُ اللَّهُ وَ رَسُولُهُ وَ الَّذِینَ آمَنُوا الَّذِینَ یقِیمُونَ الصَّلاَةَ وَ یؤْتُونَ الزَّکَاةَ وَ هُمْ رَاکِعُونَ) ﴿المائدة، 55﴾. این آیۀ ولایت خیلی عالی برای تشیع است و خیلی افتخار برای تشیع است. دشمن بارها در زمان امیرالمؤمنین گفته بود میخواستم دنیا و آنچه در دنیاست میدادم و این آیه دربارۀ من نازل میشد.
قضیۀ مولود کعبه را نباید سرسری بگیریم بلکه چیزی است که از زمان حضرت آدم تا به حال واقع نشده به جز برای علی و تا روز قیامت هم واقع نخواهد شد به جز برای علی. ما نباید این مولود کعبه را به فراموشی بگذاریم.باید دربارۀ مولود کعبه خیلی گفتگو کنیم. برای بچههایمان بگوییم و در مجالسمان بگوییم علی آن کسی است که مادرش برای طواف آمده و پروردگار عالم در را باز کرده و فرموده بفرمایید و این خانم وارد خانۀ کعبه شده است. آنگاه در بسته شده و آن شکاف ترمیم شده است. امیرالمؤمنین دو سه روز در خانۀ کعبه است. غذا از عالم ملکوت و پرستاری از عالم ملکوت بوده و بعد از دو سه روز آن در باز شده و امیرالمؤمنین و مادرش از خانۀ کعبه بیرون آمده و به پیغمبر اکرم سلام کرده و پیغمبر اکرم جواب سلامش را داده و امیرالمومنین اول سورۀ مؤمنون را خوانده است.
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمٰنِ الرَّحِیمِ
قَدْ أَفْلَحَ الْمُؤْمِنُونَ (1) الَّذِینَ هُمْ فِی صَلاَتِهِمْ خَاشِعُونَ (2) وَ الَّذِینَ هُمْ عَنِ اللَّغْوِ مُعْرِضُونَ (3) وَ الَّذِینَ هُمْ لِلزَّکَاةِ فَاعِلُونَ (4)
علی کسی است که همان وقت پیغمبر اکرم، علی «سلام اللهعلیه» را گرفتند و از پدر و مادر اجازه گرفتند و پرستاری این بچه از پیغمبر اکرم شد و در آنجا از عالم ملکوت به او شیر داد و معلوم است در خلوت نیز همینطور بوده است. امیرالمؤمنین در نهجالبلاغه افتخار میکنند و میفرمایند من کسی هستم که مثل بچه به دنبال مادر، دنبال پیغمبر اکرم بودم. پیغمبر اکرم مرا پرستاری کردند. کار به آنجا رسید که در آن غار حرا که عالم ملکوتی داشت و نزول قرآن داشت. پیغمبر اکرم به امیرالمؤمنین میگوید «یا علی! تری ما أری وتسمع ما أسمع»، میبینم آنچه میبینی و میشنوم آنچه میشنوی و این مختص به مولی امیرالمؤمنین علی «سلاماللهعلیه» است. علی «سلاماللهعلیه» کسی است که حضرت زهرا زن اوست. بارها و بارها دشمن در زمان امیرالمؤمنین میگوید من میخواستم آنچه دنیا و آنچه در دنیاست داشته باشم و بدهم و ازدواج فاطمه از من باشد. نظیر اینها نه یکی و هزار تا بلکه میلیونها هم از سنی و شیعه دربارۀ امام اول ما هست. سنّی و نصرانی و دهری دربارۀ علی حرف میزنند و کتاب مینویستند اما ما که امام اولمان علی است، از فضائل او یا نمیدانیم یا کوتاه میآییم.
نسئلک اللّهم و ندعوک باسمک العظیم الأعظم الأعز الأجل الأکرم
بحق علی، یا الله
یا الله یا رحمن یا رحیم یا مقلب القلوب ثبت قلوبنا علی دینک