جستجو :
اَللّهُمَّ كُنْ لِوَلِيِّكَ الْحُجَّةِ بْنِ الْحَسَن صَلَواتُكَ عَلَيْهِ وَ عَلى آبائِهِ في هذِهِ السّاعَةِ وَ في كُلِّ ساعَةٍ وَلِيّاً وَ حافِظاً وَ قائِداً وَ ناصِراً وَ دَليلاً وَ عَيْناً حَتّى تُسْكِنَهُ أَرْضَكَ طَوْعاً وَ تُمَتِّعَهُ فيها طَويلاً
امروز: ۱۴۰۳ جمعه ۲ آذر


 
  • درس اخلاق؛ انسان در قرآن، جلسۀ دوازدهم: انسان، حامل امانت الهی
  • پيام تسلیت در پى شهادت حجت‌الاسلام والمسلمين سيدحسن نصرالله
  • پیام در پی جنایات اخیر رژیم صهیونیستی در لبنان
  • پيام تسلیت در پی حادثۀ اندوهبار معدن طبس
  • پيام تسلیت به مناسبت ارتحال حضرت آيت‌الله محفوظى«رضوان‌الله‌عليه»
  • پیام خطاب به حضرت آیت‌الله العظمى شبيرى زنجانى«دامت‌بركاته‌الشّريف»
  • پیام به نشست نکوداشت علّامۀ مجلسی«قدّس‌سرّه‌الشّریف»
  • درس اخلاق؛ انسان در قرآن، جلسۀ یازدهم: هدف از خلقت انسان(5)
  • پیام در پی شهادت جناب آقای اسماعيل هنيّه«رحمة‌الله‌علیه»

  • -->

    عنوان درس: ادامه مبحث حرمت ربا
    موضوع درس:
    شماره درس: 242
    تاريخ درس: ۱۳۸۷/۲/۱۶

    متن درس:

        اعوذ بالله من الشیطان الرجیم . بسم الله الرحمن الرحیم. رب اشرح لی صدری و یسرلی امری واحلل عقدﺓ من لسانی یفقهوا قولی.

    راجع به حرمت ربا كه يك ضرورت در اسلام است و سني ها هم در اينجا خيلي داغ صحبت كردند ، ادله اربعه مي گويد ربا حرام است و حرمت آن هم خيلي بالاست . حرمتي بالاتر از آن نداريم يا اگر داريم از آن بالاتريهاست.

     راجع به قرآن ديروز صحبت كرديم و 3 آيه از آخر سوره بقره  275 ، 276 و 278 دلالت بر حرمت ربا خيلي بالا بود ، بله در اين 3-2 آيه ، ربا چيست ؟ اينرا معنا نكرده ، اينرا گذاشته به همان موضوع مشهور ، آنكه مشهور در ميان عرف مردم مي گويند ربا ، اسلام مي گويد آن حرام است . كه بايد بعد درباره اش صحبت كنيم و ببينيم عرف مردم _ عقلاء _ چه چيزي را حرام مي گويند و از چه چيزي منفورند . شارع مقدس همان را حرام كرده ، « الذين ياكلون الربا . فذروا ما بقي الربا ، يمحق الله الربا » موضوع را مفروغ عنه گرفته .  اين راجع به آيات .

        راجع با روايات هم همين است ، موضوع مفروغ عنه است يعني موضوع معلوم بوده احتياج به بيان نداشته لذا حكم آورده . در باب اول از ابواب ربا ، 24 روايت آورده شده و در ابواب ربا بيش از 100 روايت براي حرمت ربا صادر شده ، يعني آنچه مرحوم صاحب وسايل نقل فرمودند ، بيش از  اينهاست . در اين باب اول روي 2 موضوع شارع پافشاري دارد ؛ يك موضوع اينكه حرمت خيلي بالاست . مثل زنا با مادر ، زنا با خواهر آنهم نه يك مرتبه ،70  مرتبه . روي اين خيلي پافشاري هست . روايات هم به اندازه اي است كه قابل طرد نيست و شايد بتوانيم بگوئيم تواتر معنوي در اين روايات دارد كه حالا بعضي ها را مي خوانم .

      يك معناي ديگري كه باز در همين باب اول ، آنهم تواتر معنوي دارد اينست كه ربا خوري موجب مي شود كه جامعه از كار بيفتد به توليد جامعه ضرر بخورد ، به تجارت جامعه ضرر بخورد ، به صنعت جامعه ضرر بخورد و اقتصادي كه تجارتش ، صنعتش و توليدش ضربه بخورد ، اين اقتصاد مريض است ، جامعه اي كه اقتصاد نداشته باشد يا اقتصادش مريض باشد ، اين جامعه نمي تواند سر سالم به گور ببرد . 20- 10 روايت هم همينطور كه مثلاً _ البته اين مثال كوچكش است _الآن خيلي ها بي كارند ، در پارك است ، در خانه مي خوابد ، اما خانه حسابي و زندگي حسابي دارد ، به او مي گويند آقا چه كاره هستي ؟ مي گويد با بانك مشاركت دارم ، يعني چه ؟ يعني 100 ميليون از پدرم به من ارث رسيده يا خودم زمين داشتم و فروختم و گذاشتم در بانك و حالا اقلاً ماهي يك ميليون به من مي دهد و من حسابي زندگي مي كنم . نه تجارت مي كند ، نه توليد  مي كند ، نه كاسبي مي كند ، يك آدم تنبلي است . اين مثال كوچكش است . و بالاخره ربا به توليد ضرر مي زند ، به تجارت ضرر مي زند ، به صنعت ضرر مي زند ، اختلاف طبقاتي درست مي شود ، تبعيضها جلو مي آيد و بالاخره كاخ و كوخ درست مي شود و آن كاخ و كوخها دشمني ها درست مي كنند ، اما علاوه بر اين دشمني ها ، آنچه عرض كردم كه جامعه اي كه در آن ربا باشد ، اقتصاد ندارد ، اقتصادش ناسالم   است . و نمي دانم  چه شده كه ايران نمي تواند اين مسأله را حل كند . البته اگر بدست ما آخوند ها بدهند ، فوراً حل مي كنيم ، خودشان مي خواهند با فرمولهاي   بانكي ، با فرمولهاي غربي مسأله را حل كنند ، كه نمي توانند و تعجب هم در اينجاست كه خيلي انسان تعجب مي كند ، در دنياي غرب ربا خوري بازاي پول يكي دو درصد است ، بعضي جاها 2 درصد و بعضي جاها 1 درصد است . اما اينجا حالا كه درستش كردند و روي آن افتخار مي كنند ، 12 درصد معلوم است كه چه بلايي به سر فقرا مي آورد ، چه بلايي به سر مستضعفين مي آورد . روايات روي اين پافشاري و تواتر معنوي دارند مي توانيم اينطور هم بگوئيم 2 دسته روايت داريم ، تواتر معنوي . يك دسته علت يابي براي حرمت مي كند ، يك دسته هم حرمت شديد را بر آن بار مي كند . حالا اين 2 دسته روايت را مقداري بخوانيم ببينيم كه از اين 2 دسته روايت چه استفاده اي مي كنيم ؛

        جلد 12 وسايل ابواب ربا ، باب اول ، روايت 1 :

        محمد ابن يعقوب عن عده من اصحابنا عن احمد ابن محمد ابن عيسي عن ابن ابي عمير عن هشام ابن سالم عن ابي عبدالله ( ع ) _ روايت سندش بسيار عالي است _ قال درهم رباً عندالله اشد من سبعين زنيتاً كلها بذات محرم . انسان خيلي وحشت مي كند ، عقل انسان نمي تواند بپذيرد مگر آنطوري كه من ديروز معنا كردم كه اين مثل « زيدٌ اسد » حقيقت ادعاعيه ، مثل زيد اسد اول ادعا مي كند كه زيد شير است سپس حقيقتاً همان را بر موضوع بار مي كند . به اين مي گويند حقيقت ادعاعيه اينجا اينطور بگوئيم از باب حقيقت ادعاعيه يعني ادعا مي كند ربا ، زنا كردن با مادر است ، سپس بر آن حكم را بار مي كند اگر اين را بپسنديد خُب همين است ، اگر نپسنديد چيز ديگري را هم بزرگان گفته اند مثلاً راجع به همين مفاتيح محدث قمي و اين دعاها اينهمه ثوابها كه بر دعا بار است گفتند كه اين دعاها تفضلي است ، ثواب استحقاقي نيست ، آنوقت راجع به كيفر هم گفتند كه اين براي تهديد است آنجا گفتند تفضل است ، آنوقت مثال زدند ؛ گفتند مثلاً قانون وضع مي كند مي گويد اگر كسي 5 گرم هروئين داشته باشد ، محكوم به اعدام است ، چرا اين قانون را وضع مي كند ؟ براي اينكه جلوي اين مفسده _ يعني مواد   مخدر _ را بگيرد . لذا گفتند استحقاقي نيست ، تهديدي است آنجا گفتند تفضلي است ، اينجا گفتند تهديدي است . لذا گفتند براي اينكه مردم رغبت پيدا كنند به دعا رغبت به رابطه با خدا پيدا كنند ، اين ثواب را دادند كه به آن تفضلي مي گوئيم براي اينكه مردم به دعا رغبت پيدا كنند . يا راجع به گناه اين گناه را وضع كردند ، استحقاق اينقدر ندارد ، اما براي اينكه نيروي كنترل كننده باشد .

        اينهم خوب است اما بعضي اوقات چيزهايي است كه انسان نمي تواند زير بارش برود ، مثلاً كسي كه اين دعا را بخواند ثواب يك حج و يك عمره مقبول مبرور دارد ، اين در مفاتيح زياد آمده است ، خُب كسي در خانه اش بنشيند و اينرا بخواند و ثواب تفضلي بگيرد ، ديگر عمره رفتن براي چيست ؟ باهم تفاوت ندارند ، اگر ثوابش تفضلي باشد ، معنايش اينست كه آنكه به مكه مي رود ، به او استحقاقاً ثواب مي دهند ، اينكه به مكه نرود همان ثواب را   مي دهند ، تفضلاً . كسي كه مي گويد ثواب يك حج و يك عمره مقبول معنايش اينست كه بايد برود مقدمه و ذي المقدمه و همه چيزش را فراهم كند و يك ماه زحمت بكشد تا يك حج مقبول درست بكند ، حج مقبول هم درست نمي شود . لذا انسان عقلش نمي تواند بپذيرد كه يك حج يك ماهه ، حالا واجب هم نه ، مستحب كه اينهمه ثواب بر آن بار است و او اين همه صدمه خورده كسي در خانه بنشيند و يك دعاي 4 سطري بخواند و اين ثواب را بگيرد و بگويند ثواب تفضلي است . محال نيست اما عقل انسان نمي پسندد. لذا مثلاً كربلا افضل از مكه است ، در اين حرفي نداريم يعني كسي مكه مستحبي برود يا كربلاي مستحبي برود ، كربلاي مستحبي افضل است روايت هم داريم ، با عقل هم مي شود درست كرد كه زنده كردن ولايت است و خيلي خوب است اما حالا اين حرف كه عايشه مي گويد پيغمبر اكرم پيش من بود ، حسين ( ع ) آمد ، ( پيغمبر ) فرمود هر كس او را زيارت كند ، هر قدم ( بمنزله ) يك حج و يك عمره است . مي گويد تعجب كردم ، رفت تا 90 حج و 90 عمره ، ثواب را روي مقدمه داد ، ديگر چه رسد به ذي المقدمه اينرا چطور درستش كنيم ، اگر حرف من باشد خوب است و آن اينست كه همه اينها از باب مجاز ادعائي است ، مي خواهد بگويد كه اين زيارت خيلي بالاست ، مثل اينكه مي خواهد بگويد يوسف از نظر زيبايي خيلي بالاست ، مي گويد هذا ملك اين حرف من است .

        حرف آقايان ، مي فرمايند اين ثواب تفضلي است ، به راستي ثواب مي دهند ، اما نه استحقاقي ، تفضلي ، خُب مي شود و از نظر عقلي مسأله حل مي شود . اما باور كردن عقل مشكل است كه انصافاً بتواند اينطور باور بكند كه يك قدم ثواب يك حج و يك عمره مقبول مبرور باشد ، راجع به خيلي چيزها هست مثلاً راوي مي گويد من در طواف بودم كسي مرا صدا كرد _ البته طواف مستحبي _ من اعتنا نكردم ، دور دوم صدايم كرد ، دور سوم صدايم كرد ، امام صادق فرمودند اين با توست ؟ گفتم آري . فرمودند چرا طواف را نمي شكني و جوابش را بدهي ؟ گفتم آقا خدمت شما و طواف ، فرمود شيعه است ؟ گفتم آري . فرمود طواف را بشكن و ببين چه كاري دارد. مي گويد طواف را شكستم و رفتم ، كاري داشت انجام دادم ، گره اي داشت گشودم ، آمدم امام صادق طوافشان تمام شده بود ، من هم تنها طواف كردم رفتم در مطاف آقا نشسته بودند ، من هم خدمتشان نشستم . آقا فرمودند چه كار داشت ؟ گفتم گره اي داشت ، گره اش را باز كردم . فرمودند كه « قضاء حاجت مومن افضل من حج و حج حتي عدّ عشرين » آنهم حج مقبول ، حج  مبرور ، اين روايات صحيح السند هم هستند ، ظاهر ادلاله هم هستند . اما آدم طوري مي شود . 20 حج و 20 عمره مقبول . اينها كه به مكه مي روند اگر خيلي سعي بكنند مي توانند صحيح حج بكنند اما حج مقبول يك در ميليون هم نيست كه خدا بپسندد . حج مبرور ، اينكه خدا رويش بارك الله بگويد ، اين در حاجي هايي كه مي روند و مي آيند خيال نمي كنم 10 تايش هم باشد. مقبول و مبرور يعني در روايات دارد حج مقبول مبرور . بزرگان گفتند اين ثواب تفضلي است ، همان ثواب است اما تفضلاً . مشكل است كه انسان بپذيرد ، يعني از نظر فقهي ، از نظر ورود در روايات اهل بيت ، از نظر عقلي كه اينطور ثوابي را به كسي بدهند كه حاجتي از كسي برآورده است اما اگر حرف من باشد ، خُب در مي آيد ، راجع به كيفرش هم همينطور است و نمي شود منكر روايات شد ، راجع به كيفرش هم همين كه اگر كسي بعضي از گناهان را بجا بياورد ، اين مثل غيبت اشد من الزنا است ، مثل فتنه گري اشد من القتل است كه بعضي در قرآن هم هست و بعضي روايات صحيح السند است . ما از اين بهتر نتوانستيم درست كنيم آقايان درست كردند و گفتند كه ثواب تفضلي است و آن هم تهديد است براي جلوگيري از يك امر مهمي _ بعبارت ديگر تعبد است _ قانون وضع كردند كه يك كيفر فوق العاده اي براي آن بدهند مثل همين هروئين كه مثال زدم ، قانون وضع مي كند در اسلام هم هست ، براي اينكه در اين منطقه ممنوعه نرود براي اينكه رفتن در منطقه ممنوعه و مشهور شدن مواد مخدر وامصيبتا مي شود براي آن ذي المقدمه بر اين مقدمه اينقدر گناه بار كردند . لذا اسمش را ثواب تفضلي گذاشتند و آن گناه را هم گفتند گناه استحقاقي ، نه گناه تهديدي . حالا شما هستيد كه هر كدام را مي خواهيد بپذيريد .

    خُب اين يك روايت . نظير اين روايت در باب يك خيلي است . گاهي 70 زنا ، گاهي يك زنا ، گاهي كمتر ، گاهي بيشتر كه اينرا هم مي شود درست كرد كه چطور است كه يك روايت مي گويد 70 تا ، يك روايت مي گويد 10 تا ، يك روايت مي گويد يكي ؟ بگوئيم كه ربا خورها تفاوت مي كنند گاهي از يك مستضعف بيچاره ربا مي خورد ، گاهي از يك عياش ربا مي خورد ، خب اينها با هم تفاوت مي كنند ، اينطوري درستش كنيم ، بگوئيم موارد ربا با هم فرق مي كند و چون موارد فرق مي كند ، گناه هم متفاوت مي شود . چنانچه راجع به ثواب هم همينطور است مثلاً مرحوم كليني در اصول كافي بيش از 100 روايت راجع به اين مي آورد . آنوقت گاهي مي فرمايد يك حج و يك عمره ، گاهي مي فرمايد 2 حج و عمره ، گاهي مي فرمايد 20 حج و عمره ، مثل روايت ابان كه الآن خواندم . بگوئيم اين تفاوتها براي اينست كه گاهي يك گره مي گشايد و آبرويي را مي خرد . گاهي گره اي مي گشايد و دل كسي را خوشحال مي كند ، اينها با هم خيلي تفاوت دارد و چون با هم خيلي تفاوت دارد ، ثوابش هم با هم متفاوت است . در اين حرفي نداريم و مي شود اينرا درست كرد . هم راجع به ثواب ، هم راجع به گناه . جمع بين روايات را هم بگوئيم چون موارد فرق مي كند ، كيفرها تفاوت مي كند ، اجرها هم تفاوت مي كند .

    اما راجع به مطلب دوم _ ديگر روايتش را نمي خوانم ، حتماً روايات باب يك را مطالعه بفرمائيد _ روايت 3 ؛

    و عنه عن احمد ابن ابي عبدالله عن عثمان ابن عيسي عن سماعه _ روايت معتبره است ، لااقل موثقه است _ قال: قلت لابي عبدالله  (ع) اني قد رأيت الله تعالي قد ذكر الربا في غير آيه و كرّره ، قال اَو تدري لوذاك _ چرا قرآن اينقدر روي حرمت ربا تأكيد كرده ؟ _ قلت لا قال لِاَلا يمتنع الناس من اصطناع المعروف براي اينكه مردم محروم از تجارت و توليدات و صناعات نشوند . يعني ربا كاسبي ها را از بين مي برد اقتصاد را از بين مي برد ، براي همين اينقدر حرمت پيدا كرده است .

        خُب اينطور روايات هم خيلي است ، آيا مي شود از اين روايات همان فرمايش آقايان را استفاده كرد كه گاهي ثواب مي دهند براي ترغيب و تحريص ؟ به قول استاد بزرگوار ما حضرت امام مي فرمودند كه دانه مي ريزند تا كبوتر بگيرند ، ثواب تفضلي مي دهند براي اينكه امر مهمي مثل ولايت را زنده كنند . گاهي هم گناه مي دهند آنهم تهديدي براي اينكه يك امر مهمي را يا از بين ببرند يا زنده كنند ، آنوقت اينجا اينطور بگوئيم كه اين روايتي كه مي گويد 70 زنا براي اينست كه اگر ربا آمد ، اقتصاد از بين مي رود و آن جامعه اي كه اقتصادش از بين برود ، اين جامعه فلج است . « من لا معاش له ، لا معاد له » و چون ، آن خيلي مهم است ، گناه را روي اين مقدمه داده اند . اگر اين حرف درست باشد ، آن فرمايش آقايان كه مي فرمايند تفضلي تهديدي ، آن زنده مي شود ، البته حرف من مرده نمي شود ، اما حرف آن آقايان حسابي زنده مي شود كه بگوئيم آقا اين كربلا كه اينقدر ثواب دارد براي اينست كه مي خواهند ولايت زنده شود . و هر وقتي هم كه مثلاً ولايت ضربه بخورد ، ثوابش بيشتر ( مي شود ) و راجع به ربا هم براي اينكه اقتصاد از بين نرود و زنده شود . چون اگر مردم ربا خوردند ، اقتصاد از بين مي رود و از بين رفتن اقتصاد گناهش خيلي بالاست . لذا تهديد كردند براي اينكه اقتصاد شكوفا شود .

        لذا اگر اين حرف مرا بپسنديد به قول استاد بزرگوار ما حضرت امام ، پافشاري داشتند كه گاهي دانه مي ريزند كبوتر مي گيرند ، گاهي ثواب مي دهند روي كربلا براي اينكه ولايت زنده شود ، مردم رغبت به ولايت پيدا كنند و گاهي گناه ميدهند براي اينكه چيزي مرده شود يا چيزي زنده شود و چون چنين است ، اسم ثوابها را تفضلي مي گذاريم يا اسم گناهان را تهديدي مي گذاريم و اين 24 روايت از همين باب است ، آنهايي كه مي گويد زنا ، اين گناه بزرگ ، علتش چيست ؟ از بين رفتن اقتصاد . لذا خود آن ( عمل ) اينقدر گناهش بزرگ نيست اما اقتصاد از بين برود ، انسان مي تواند بگويد كه گناهش از زناي با محارم بالاتر است . لذا اين كساني كه بازار سياه درست مي كنند . اين كساني كه الآن اين تورم را آوردند كه هيچكس نمي تواند جلويش را بگيرد مخصوصاً در مسكن كه اين بازار سياه ( درست شده ) كساني كه اين بازار سياه را درست  مي كنند و تروريسم در اقتصاد ( هستند ) ، اگر انسان بگويد گناهشان بالاتر از تروريسم كشتن مردم است ، اشتباه  نكرديم . لذا آنها اقتصاد را از بين مي برند و چون ربا مثل آنهاست ، ازاين جهت گناهش خيلي بزرگ است . نه اينكه خودش اينقدر گناه داشته   باشد ، آن اقتصاد زمين خوردن ، آن خيلي گناه دارد .

        اينهم فرمايش حضرت امام است ، البته نه در خصوص اينجا ( بلكه يك ) قاعده كلي است . بعضي از بزرگان ديگر هم گفتند ، ديروز يكي از فضلاي درس ، مرحوم آيت الله آقاي فاني كه مرد بزرگي از نظر علم و عمل بود ، خيلي خوب بود ، اصفهانيها قدرش را ندانستند ، اصلاً و ابداً . و به راستي علم و عملش خيلي بالا بود ، مخصوصاً علمش خيلي بالا بود . يكي از فضلا نقل كرد كه آقاي فاني هم مي گفتند ثواب تفضلي است . خيلي از بزرگان گفته اند .

        علي كل حال ديگر روايات را نمي خوانيم ، اين دو دسته روايت هست ، اينطوري كه من معنا كردم ، ظاهراً خوب است ، آنطور هم كه مشهور فرمودند ، آنهم خوب است .

    وصلي الله علي محمد و آل محمد

    چاپ دانلود فايل صوتي
    احکام
    اخلاق
    اعتقادات
    اسرار حج
    مناسک حج
    صوت
    فيلم
    عکس

    هر گونه استفاده از مطالب این سایت با ذکر منبع بلامانع می باشد.
    دفتر مرجع عاليقدر حضرت آية الله العظمى مظاهری «مدّظلّه‌العالی»
    آدرس دفتر اصفهان: خيابان عبد الرزاق – کوی شهيد بنی لوحی - کد پستی : 99581 - 81486
    تلفن : 34494691 -031          نمابر: 34494695 -031
    آدرس دفتر قم :خیابان شهدا(صفائیه)- کوی ممتاز- کوچۀ شماره 1(لسانی)- انتهای بن‌بست- پلاک 41
    تلفن 37743595-025 کدپستی 3715617365